ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΖΕΥΓΟΥΣ
Η θεραπεία ζεύγους αποτελεί μια μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία εξετάζει τη σχέση των συντρόφων είτε βρίσκονται σε γάμο είτε όχι. Στόχος είναι η κατανόηση των ασυνείδητων μοτίβων συμπεριφοράς που υιοθετεί ο ένας απέναντι στον άλλον, έτσι ώστε να βελτιωθεί η επικοινωνία μεταξύ τους και να δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για την αντιμετώπιση και επεξεργασία οποιασδήποτε εξέλιξης επιθυμεί το ζευγάρι.
Η δυναμική που αναπτύσσεται εντός του πλαισίου της θεραπείας ζεύγους προσφέρει την ευκαιρία στους συντρόφους, για πρώτη ίσως φορά στη ζωή τους, να αντιληφθούν ουσιαστικά ο ένας τον άλλον και να αποφύγουν μια στερεοτυπική σχέση ρουτίνας. Έτσι, η θεραπευτική βοήθεια δίνει στο ζευγάρι τα εργαλεία να επικοινωνεί καλύτερα αλλά και να διαπραγματεύεται καλύτερα τις διαφορές του.
Όταν η θεραπεία είναι επιτυχής, τα άτομα καταφέρνουν να εκφράζουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους, να αφουγκράζονται τις ανάγκες ο ένας του άλλου, να δείχνουν κατανόηση και, τελικά, να καλλιεργούν μια ισορροπημένη σχέση.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ
Η συμβουλευτική γονέων διαφέρει από την θεραπεία ζεύγους στο ότι αφορά συγκεκριμένα συχνά θέματα και δε περιλαμβάνει απαραίτητα διερεύνηση των συναισθημάτων όλης της οικογένειας ή του ζευγαριού αλλά μπορεί για παράδειγμα οι γονείς να ζητήσουν μια επαγγελματική άποψη βάση ερευνών σχετικά με θέματα που αφορούν το διαζύγιο, την απώλεια, το πένθος, προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών στο σπίτι ή το σχολείο, δυσκολίες σχολικής προσαρμογής, μαθησιακές δυσκολίες, συναισθηματικά προβλήματα των παιδιών, οργανικά προβλήματα κ.α. Το αν θα χρειαστεί η οικογένεια ή το παιδί να συνεχίσει σε θεραπεία δύναται να κριθεί στην πορεία.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οικογένεια είναι αντιμέτωπη με πολλαπλές πηγές άγχους, επιτελεί με πολλές δυσκολίες τις σημαντικές της λειτουργίες, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έως και σοβαρά προβλήματα στη σχέση μεταξύ των μελών της, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις.
Η δυσλειτουργία μιας οικογένειας προκύπτει και από τις συμπεριφορές και τις αλληλοεπιδράσεις των μελών ως σύνολο, αλλά και από τις ήδη υπάρχουσες ενδοψυχικές συγκρούσεις και ανάγκες που διακατέχουν κάθε άτομο ξεχωριστά. Εξετάζεται, δηλαδή, η τρέχουσα συνθήκη της οικογενειακής ζωής και ο κύκλος ζωής της οικογένειας (παρόν), καθώς και η δυναμική των σχέσεων στην οικογένεια προέλευσης των γονιών (παρελθόν).
Σε αυτό το πλαίσιο, καθοριστικό ρόλο αποτελούν οι αλληλοεπιδράσεις μεταξύ των μελών, οι δυαδικές ή τριαδικές σχέσεις που αναπτύσσονται (θεωρία των αντικειμενοτρόπων σχέσεων), καθώς επίσης τα ασυνείδητα πρότυπα συμπεριφοράς που έχουν ήδη δημιουργηθεί στο κάθε μέλος ξεχωριστά κατά το παρελθόν, και στη συνέχεια προβάλλονται στα άλλα μέλη.
Στόχος, λοιπόν, της αναλυτικής οικογενειακής θεραπείας είναι η κατανόηση και συνειδητοποίηση των συνειδητών και ασυνείδητων δυσλειτουργικών συμπεριφορών των μελών, ο εντοπισμός των προβολών μεταξύ τους και προς τον θεραπευτή και η ανακατεύθυνση όλων αυτών μέσα από διορθωτικές βιωματικές εμπειρίες.